شهید عباس دوران

عباس در جایگاهی بود كه باید تصمیم می گرفت برای همین تصویر همكاران خلبانش از دیدگانش گذشت با كدامیك از خلبان ها بگویم كه با رفتن به این ماموریت نامه رفتن خود را امضا می كند.

شهید عباس دوران، خلبان پرآوازه همه دوران، كه با غرش جنگنده‌اش از ابتدای دفاع مقدس لرزه به تن صدام و همپیمانانش می‌اندخت سال 1329 در شهر شیراز متولد شد.

او در جنگ تحمیلی 31 شهریورماه 1359 و در آغاز تحمیل جنگ به ایران در پست افسر خلبان شكاری و معاونت عملیاتی فرماندهی پایگاه سوم شكاری (شهید نوژه) انجام وظیفه می‌كرد، به گفته همرزمانش، هفتاد و دو ساعت در حالت آماده باش ماند و با پروازهای تاثیرگذارش، طنین دلاوری‌اش را زنگ گوش دشمنان ساخت. او در طول جنگ بیش از 120 پرواز جنگی داشت و بارها اعلام كرده بود كه اگر هواپیما بال نداشته باشد خودم بال درآورده و بر سر دشمن فرود می‌آیم و هرگز تن به اسارت نخواهم داد.

شهید دوران هفتم آذرماه سال 1359 در یك عملیات متحورانه دو ناوچه نیروی دریایی عراق را در حوالی اسكله «الامیه» و «البكر» غرق كرد، چنانچه می‌گفتند و به اثبات هم رسید نیروی دریایی عراق را سرهنگ خلبان عباس دوران و سرهنگ خلبان خلعتبری به نابودی كشاندند.

سرانجام در 30 تیرماه سال 61 و در آخرین ماموریت خود در حالی كه برایش مسجل شده بود كه با این پرش، نغمه شهادت را سر می‌دهد، پس از خارج شدن سرنشین كابین دوم، هواپیما را به ساختمان سران در بغداد زد و پس از 20 سال در حالی به كشور بازگشت كه از او تنها قطعه‌ای بی جان اما پر وزن به جای مانده بود.

پیكر پاك شهید عباس دوران به همراه 570 شهید دیگر در روز دوم مردادماه 1381 به خاك پاك میهن بازگشت.

یك هفته از ابلاغ ماموریت مهم حمله به پالایشگاه الدوره عراق به پایگاه شكاره همدان می گذشت و بحث های داغی بین شهد خزرایی و شهید یاسینی درباره نحوه و چگونگی انجام این عملیات در جریان بود، فرمانده گفت بهتر است موضوع را با عباس دوران در میان بگذاریم،عباس در جایگاهی بود كه باید تصمیم می گرفت برای همین تصویر همكاران خلبانش از دیدگانش گذشت با كدامیك از خلبان ها بگویم كه با رفتن به این ماموریت نامه رفتن خود را امضا می كند.

برنامه پلاك هشت درباره عباس دوران صحبت كرده است.