اَلمِنَّةُ‌لِلَّه كه درِ میكده باز است
حسین آهی مجری برنامه تماشاگه‌راز می‌گوید: در كتاب علامه قزوینی فعل «بیاید» در بیت هشتم این غزل به اشتباه آورده شده كلمه این مصرع از شعر «درآید» است.
در غزل 40 دیوان حافظ علامه قزوینی؛ شاعر به عشق و عشق ورزی اشاره دارد و می‌گوید‌كه میكده برای او باز است، به دلیل اینكه او به درگاه محبت نیاز دارد. او توصیف می‌كند كه چگونه خم‌های شراب در حال جوش و خروشند و این نشان‌دهنده حقیقت عشق است، نه صرفاً یك مجاز. شاعر از احساس بیچارگی و نیاز خود به عشق صحبت می‌كند و می‌گوید كه رازهایش را تنها با دوستش كه محرم است، در میان می‌گذارد.
او از زیبایی‌های معشوقش می‌گوید، و اینكه داستان عشق میان او و معشوقش بسیار بلند و پیچیده است. همچنین به نمادهایی چون لیلی، مجنون و كعبه اشاره می‌كند و از سوز دل خود می‌گوید.
به گزارش شبكه رادیویی ایران، حسین آهی مجری برنامه تماشاگه‌راز این بار بخشی از ابیات غزل 40 دیوان حافظ علامه‌قزوینی را بررسی و تحلیل كرده است.
حسین آهی مجری برنامه تماشاگه‌راز می‌گوید:در كتاب علامه قزوینی فعل «بیاید» در بیت هشتم این غزل به اشتباه آورده شده كلمه این مصرع از شعر «درآید» است.
برنامه تماشاگه‌راز شنبه تا چهارشنبه هر‌هفته ساعت 23:30 از رادیو ایران پخش می‌شود.