رباعی پارسی و كتاب نزهت المجالس

محمد جعفر محمدزاده پژوهشگر و نویسنده زبان و ادب فارسی گفت: مجموعه كتاب « نزهت المجالس» گواهی می دهد شعر فارسی در اوائل قرن چهارم تا هفتم هجری قمری شعر رایج در گنجه، باكو، نخجوان، دیلمان و دربند بوده است.

در سال های میانی قرن هفتم هجری، جمال الدین خلیل شروانی در دستگاه علاء الدین شروان شاه آمد و شد داشت. این شاعر متوسط خوش ذوق گزیده ای از رباعیات لطیف پارسی را در 17 باب به سامان آورد.
جمال الدین مجموعه خود را نزهت المجالس نام نهاد و آن را به شروان شاه هدیه داد.
او در این مجموعه 4 هزار رباعی از 300 شاعر را جمع آوری كرده است.
به گزارش شبكه رادیویی ایران، دكتر محمد جعفر محمدزاده پژوهشگر و نویسنده ادبیات فارسی در برنامه پارسی گویان درباره این كتاب بیشتر توضیح می دهد.
برنامه پارسی گویان پنجشنبه هر هفته ساعت 16:00 به تهیه كنندگی محمد اسماعیل پور و اجرای حسن همایی از رادیو ایران پخش می شود.