شهیده فاطمه اسدی

سخن از بانویی در خون خفته است؛ او با تهیه مبلغ 200 هزار تومان كه در آن سال‌ها مبلغ قابل توجهی بود برای آزادی همسرش اقدام می‌كند گروهك‌های ضد انقلاب او را ناجوانمردانه در 22 سالگی به شهادت می‌رسانند...

شهیده فاطمه اسدی 11 مرداد سال 1339 در روستای باقرآباد شهرستان دیواندره به دنیا آمد. او 22 ساله و صاحب دو فرزند بود كه در هشتم شهریورماه سال 1363 بعد از تحمل یك ماه اسارت و شكنجه ضد انقلاب توسط عناصر خائن گروهك دموكرات تیرباران شد.
17 آبان سال 1400 در جریان عملیات كاوش توسط گروه‌های تفحص، پیكر مطهر این بانوی شهید پس از گذشت 37 سال از شهادت و گمنامی، در ارتفاعات چهل چشمه كردستان پیدا شد.
شهیده فاطمه اسدی، خواهر كردی كه صدای مظلومیت او بعد از 37 سال به پژواكی تبدیل شد...

رادیو ایران گوشه‌ای از زندگی شهیده فاطمه اسدی را در برنامه «پلاك هشت» مرور كرده‌است.


دختر فاطمه نقل می‌كند: من 18 ، 19 سالم بود خانمی كه اسمش فاطمه خانم بود خدمتش رسیدم؛ از اهالی همان منطقه بود، گفت: دخترم مادرت (فاطمه اسدی) را آوردند خانه ما. گروهك‌ها خیلی وحشیانه با لگد در زدند؛ در را باز كردند. مجبور شدم به ایشان غذا بدهم از ترس اینكه مبادا ضربه‌ای به خانواده وارد كنند. مادرت همراه‌شان بود؛ آن بسیجی مظلوم هم همراه‌شان بود. به مادرت گفتم غذا بخور دخترم! چیزی بخور! گفت: «نه؛ من می‌دانم كه شهید می‌شوم، خودشان سیرم می‌كنند». ترسی نداشت ولی بغضش گرفته بود...
فكر می‌كنم به خاطر من و برادرم بود كه بغض كرده بود چون ما را تنها گذاشته بود و برای آزادی پدرم رفته بود...



برنامه پلاك هشت پخش شده از رادیو ایران
شنیدن این پادكست را به دوستان خود توصیه كنید!