شهید خالد حیدری

هر كس یك بار خالد را می‌دید شیفته‌اش می‌شد و دوست داشت دوستی‌اش را ادامه دهد. وقتی شهید شد ما خبر نداشتیم. تا اینكه همه همرزمانش بازگشتند اما خبری از او نشد. ماموریت او خارج از مرزهای ایران بود و من همواره منتظر بازگشتش بودم.

خالد حیدری كه از او با عنوان نخستین شهید خلبان دوران دفاع مقدس یاد می‌شود، در سال 1329 در شهرستان مهاباد چشم به جهان گشود. وی علاقه خاصی به ادبیات و شعر داشت و در نقاشی سیاه قلم و خوشنویسی به حدی تبحر داشت كه آثار ماندگاری از خود در این زمینه به یادگار گذاشته است.
خالد حیدری به نیروی هوایی و دانشكده خلبانی وارد شد و پس از طی دوره یك ساله مقدماتی در ایران سال 1353 جهت فراگرفتن دوره‌های تكمیلی به مدت دو سال به امریكا اعزام شد.
وی سرانجام در ساعت 5 عصر روز 31 شهریور سال 1359 در عملیاتی معروف به "كمان 99" در حالی كه به همراه تیم آلفارد از پایگاه سوم شكاری مامور بمباران پایگاه هوایی كوت در استان میسان عراق بود هواپیمایش مورد اصابت یك فروند موشك سام قرار گرفت و در رودخانه دجله سقوط كرد و به شهادت رسید.
پس از 32 سال‌ در جریان لایروبی رودخانه دجله لاشه هواپیمای شهید حیدری به دست آمد و پیكر پاك ایشان در سال 1391 به میهن بازگشت.

رادیو ایران برشی از دوران زندگی قهرمان شهید خالد حیدری را از زبان همسر و مادرش در برنامه «پلاك هشت» مرور كرده‌است.


«یادم می‌آید روز اولی كه عراق حمله كرد، بعد از دو ساعت كه می‌خواست از خانه خارج شود، گفت:" من می‌روم شاید برگشتنی نباشم، نزد مادرم برو، اینجا امن نیست." ساكی كه نقشه‌های جنگی‌اش در آن بود را برایش حاضر كردم و به خواست خودش تكه‌ای از موهای دخترمان "طلا" را برایش گذاشتم...»
همسر شهید

برنامه پلاك هشت پخش شده از رادیو ایران
شنیدن این پادكست را به دوستان خود توصیه كنید!