چو بشنوی سخن اهل دل مگو كه خطاست

حسین آهی در برنامه تماشاگه‌راز می‌گوید: این غزل كه در بحر مجتث مخبون سروده شده است، 24درصد غزل‌های حافظ را تشكیل می‌دهد.

غزل بیست‌و‌دوم از دیوان غزل حافظ به بیان احساسات عمیق و درونی شاعر می‌پردازد. او به شنیدن سخنان اهل دل اشاره دارد و تأكید می‌كند كه نباید این سخنان را اشتباه گرفت. او از فتنه‌ها و مشكلاتی كه در دلش وجود دارد، صحبت می‌كند و از ناآرامی‌های درونیش خبر می‌دهد. دلش به یاد كسی كه در زندگی‌اش تأثیرگذار بوده، به غم و فغان درآمده و به این فكر می‌كند كه زیبایی صورت محبوبش مهم‌تر از دغدغه‌های دنیا است.
همچنین اشاره‌ای به ناتوانی در یافتن آرامش می‌كند و به جمع‌آوری احساسات خود در مورد عشق و شراب می‌پردازد. در نهایت، صدای عشق و تأثیر آن بر دل او را بازگو می‌كند.

به گزارش شبكه رادیویی ایران، حسین آهی در برنامه تماشاگه‌راز غزل بیست‌و‌دوم از دیوان غزل حافظ علامه قزوینی را با مطلع چو بشنوی سخن اهل دل مگو كه خطاست بررسی و تفسیر كرده است.

حسین آهی در برنامه تماشاگه‌راز می‌گوید: این غزل كه در بحر مجتث مخبون سروده شده است، 24درصد غزل‌های حافظ را تشكیل می‌دهد.

برنامه تماشاگه‌راز شنبه تا چهارشنبه هر هفته ساعت 23:30 از رادیو ایران پخش می‌شود.