خبرگزاری مهر دلیل غیبت عموپورنگ در اختتامیه «جامجم»
داریوش فرضیایی در یگفتگوی رادیویی با برنامه فرش بنفشه رادیو ایران از دلایل عدم حضورش در اختتامیه پنجمین جشنواره تلویزیونی «جامجم» گفت.
به گزارش خبرنگار مهر، داریوش فرضیایی مجری شناخته شده حوزه كودك در گفتگو با برنامه «فرش بنفشه» رادیو ایران اظهار كرد: خانه اول من رادیو است و من همه تجربیاتم را در قالب اجرا در رادیو به دست آوردهام. افتخار میكنم در كنار كسانی بودم كه هنوز استاد من هستند؛ چه آنهایی كه هستند و با افتخار دستشان را میفشارم و چه آنهایی كه نیستند و به روحشان درود میفرستم.
وی درباره تجربیات كودكی اش گفت: من جعبهای به عنوان تلویزیون درست كرده بودم و برای خواهرم برنامه اجرا میكردم او حالا خودش دو فرزند بزرگ دارد. همه شخصیتهای برنامههای تلویزیون و فیلمهای سینمایی به ویژه فیلمهای هندی را برای او اجرا میكردم.
هزار تومان هزار تومان جمع كن، شاید بتوانی یك كیلو گوشت بخری!
عمو پورنگ افزود: آخرین عیدی كه گرفتم یك هزار تومانی از مادرم بود اما امسال باید برایش تراول پنجاهی بگیرم و هزار تومان هزار تومان را باید كنار هم جمع كنی تا شاید آخر سال یك كیلو گوشت بتوانی بخری!
وی تاكید كرد: ما ایرانیها آدمهایی هستیم كه آنقدر سازگار و فهیم و نجیب هستیم كه بدون آجیل و پسته هم فقط میخواهیم كنار هم باشیم. بگذاریم پسته را هم كسانی بخورند كه دستشان به دهانشان میرسد.
این مجری كودكان یادآور شد: یكی از خاطرات زیبای من از عید مربوط به چند سال قبل است كه شب تحویل سال به بیمارستان مفید رفتم و آنها چیزی كه تصور نمیكردند دیدن من بود. این بچهها به فانتزی شان رسیدند و برخی از خوشحالی گریه شان گرفته بود. من هم این را بزرگترین خاطره زندگی ام می دانم و البته كسانی كه برای كودك كار میكنند هر لحظه شان خاطره است.
فرضیایی درباره اینكه آیا به فكر انتشار یك آلبوم مختص كودكان هست یا خیر، گفت: صدای من خوب نیست. سعی كردهام با تن عمو پورنگی بخوانم. بد نیست پیشنهاد خوبی است و به آن فكر میكنم. وی ادامه داد: در دهههای اخیر خوانندهای كه بیشتر دوستش دارم اگر به كسی برنخورد احسان خواجه امیری است، رضا صادقی را هم قلبا خیلی دوست دارم و به نظرم او یك ثروت و صدای مخملی به وسعت همه دنیا و آرام بخش و پرمغز است.
عمو پورنگ در بیان یكی از خاطراتش از رادیو گفت: من در عصر جمعه با رادیو و خانم مهرافرا، آقای نصرت الله اكبری، آقای جاویدنیا، عباس محبی كه فرتوت شدهاند و تغییر كردهاند اما جزو افتخارات رادیو هستند كار میكردم. فراموش نمیكنم كه من ننه بلقیس را اجرا میكردم. او تنها ننه ای بود كه هفته به هفته شوهرش عوض میشد! جاویدنیا این هفته برنامه داشت و نمیآمد و با آقای آذری همبازی میشدیم و یا با افراد دیگر همبازی میشدم.
فرضیایی تاكید كرد: محمدرضا كیانوش مفسر ورزشی بود و یك بار جملهای به من گفت كه یادم نمیرود. خدا رحمتش كند او به من گفت داریوش تو فقط برای كار كودك ساخته شدهای و من این را در آینده می بی نم كه تو فرد موفقی در كار كودك خواهی بود.
وی درباره دلیل ناراحتی اش از برنامههای كودك گفت: برنامه سازان جوان در حوزه كودك باید دیده شوند و چه اشكالی دارد افرادی با ایدههای نو معرفی شوند. اگر عموپورنگ هم دارد كار میكند او حلقه ارتباطی اش را وسیعتر كرده است. اگر اینگونه نبود كه فقط من و امیرمحمد میماندیم. ولی من ژانر عمو پورنگ را از استودیو به سریال بردم و با افرادی كه پیشینه خوبی در سریال داشتند كار كردیم.
باید از برنامه سازی كودك به شیوه دهه 50 و 60 فرار كنیم
این مجری كودكان تصریح كرد: باید نگاهمان باز باشد و ریسك كنیم و با نگاه روز جلو برویم. بچههای حالا مثل بچههای قدیمی نیستند و سلیقه مخاطب حالا فرق كرده است. هرچند صادقانه بگویم خود من سادگی قدیم را بیشتر میپسندم اما حالا دیگر گذشته نیست و با وجود رشد تكنولوژی و شبكههای ماهوارهای و… باید خودمان را به روز كنیم و چاره دیگری نداریم. بنابراین فكر میكنم از برنامه سازی كودك به شیوه دهه 50 و 60 باید فرار كنیم.
من فرزند رسانه هستم. آدم نمك را نمیخورد نمكدان را بشكند. اما گاهی احساس میكنم در خانواده خودم غریب هستم كار كودك اصلاً ارزیابی نشده و من چرا باید حضور داشته باشم؟فرضیایی درباره عدم حضور در اختتامیه جشنواره «جام جم» گفت: من فرزند رسانه هستم و آدم نمك را نمیخورد نمكدان را بشكند. اما گاهی احساس میكنم در خانواده خودم غریب هستم كار كودك اصلاً ارزیابی نشده و من چرا باید حضور داشته باشم؟ چرا اصلاً در جشنواره «جام جم» برنامه ما باید با كار بزرگسال مقایسه شود؟ و یا برنامه من با برنامه صبحگاهی اجتماعی و سیاسی چه تشابهی دارد؟ وقتی چنین قیاسی صورت میگیرد من چه جایگاهی میتوانم داشته باشم.
وی تاكید كرد: «محله گل و بلبل» سریال بود نه برنامه. بازیگران متعددی داشتیم، ویژوال به كار بردیم، كارگردانی قوی داشتیم چرا نباید به چشم بیاییم؟ من خودم را سرمایه این رسانه می دانم و خودم را جزوی از خانوادهای می دانم كه همه زحمت میكشند. عمو پورنگ حاصل زحمات 70 نفر پشت دوربین است و كار اینها باید به چشم بیاید. كار كودك همیشه مظلوم بوده است من همیشه از مدیران خواستهام و گفتهام به كار كودك بودجه اختصاص بدهید.
همه جای دنیا همین كار را میكنند. آموزش باید از كودك شروع شود و مهمترین برنامهها، ژانر كودك است. فونداسیون یك ساختمان اگر قوی باشد مشكلی برایش پیش نمیآید اما اگر فونداسیون ضعیفی داشته باشد با كوچكترین باد و لغزشی فرو خواهد ریخت.
عمو پورنگ تصریح كرد: من هیچوقت نمیخواهم چیزی به خودم اختصاص بدهم، این خودخواهی است، هركسی دارد تلاش میكند اما اگر ما بیاییم این تلاشها را كانالیزه و به روز كنیم بهتر جواب میدهد. مبالغی خرج میشود كه خروجی ندارد اما اگر با درایت و برنامه این مبالغ خرج شود خروجی خواهیم داشت مثل طرح همیار پلیس كه بعد از ما رها شد.
وی در این باره كه از چه كسی باید حلالیت بگیرد و چه كسی را حلال میكند، گفت: از همه آدمهایی كه اگر در حقشان اجحاف كردهام و ناخواسته دلی را رنجاندهام، توجه نداشتهام و احساسی را نادیده گرفتهام حلالیت میطلبم. همه هم از نظر من حلال هستند، من آدم كینهای نیستم و شاید در لحظه عصبانی شوم و رك بگویم اما فراموش میكنم.
فكر میكنند چون من اردك تك تك میخوانم دغدغه جدی ندارم
فرضیایی در پاسخ به این گفته حامد نجم الهدا مجری برنامه كه فكر نمیكرد عمو پورنگ اینقدر جدی باشد، گفت: باید جدی حرف زد چون كودك جدی گرفته نمیشود. من همیشه تلاش كردم خندیدم و بالا پایین پریدم همیشه شعر خواندم و همه فكر كردند این فرد فقط میتواند بالا پایین بپرد و اردك تك تك بخواند پس دغدغهای ندارد و نمیتواند حرف جدی بزند. من كنار شما زندگی میكنم و مثل شما دغدغه دارم و زندگی پرفراز و نشیب را تجربه میكنم. فقط نوع نگاه من فرق میكند اما دغدغههایم بزرگسالانه و برای كودكی است كه فردا برای این كشور تصمیمات جدی خواهد گرفت.
عمو پورنگ در پایان گفت: از صمیم قلب از خدا میخواهم ان شاءالله مردم ایران در سال 98 از آرامش برخوردار باشند و عاقبت بخیر شوند. آرامش نعمت خوبی است كه امیدوارم در كنار امنیت باشد. همچنین دعا میكنم هیچ بچهای را در بستر بیماری نبینیم و همه بچههایی كه با بیماریهای صعب العلاج دست و پنجه نرم میكنند به یاری امام زمان شفا پیدا كنند.
«فرش بنفشه» از هشتم تا شانزدهم فروردین ماه به تهیهكنندگی زهرا قائدی هر شب ساعت ١٧ تا ٢٠ روی آنتن شبكه رادیویی ایران میرود.