ایسنا چرا خیابانی به نام منوچهر نوذری نشد یا یك تندیس از او نساختند؟
منوچهر آذری همزمان با شانزدهمین سالروز درگذشت زندهیاد منوچهر نوذری از همكاریاش در برنامه رادیویی به یادماندنی «صبح جمعه با شما» گفت و از همكاری با این هنرمند فقید و دیگر هنرمندان قدیمی یاد كرد.
منوچهر آذری در گفتوگویی با ایسنا، با بیان اینكه زندهیاد منوچهر نوذری تافتهی جدا بافته بود، خاطرنشان كرد: او هنرمندی بسیار خوش ذوق بود. در بداهه و تداعی معانی، بسیار عالی بود. در دوبله بینظیر بود، در رادیو بینظیر بود، در تلویزیون و سینما بینظیر بود. او فیلمساز و كارگردان بود. تئاتر بازی میكرد كه كِیف میكردی. هنرمندی بود كه تا الانی كه ما میبینیم، لنگهاش را پیدا نكردهایم. او جایگزین ندارد.
آذری در ادامه اینچنین گفت: شما برای اینكه یك دانشمند، یك نخبه، یك معلم و یك گزارشگر بگردی و پیدا كنی كه واقعا درست باشد، باید سالها صبر كنی تا مادر بزاید و دورانش بگذرد تا بشود نوذری. اسم و یاد منوچهر نوذری بله كه خوب است اما چرا یك تندیس از او درست نكردند؟ چرا یك خیابان به نامش نكردند؟ چرا یك تمبر از او نزدند؟
آذری از همكاریاش با مرحوم نوذری در «صبح جمعه با شما» یاد كرد و گفت: ما در آن زمان كه «صبح جمعه با شما» خیلی گرفته بود با هم همكاری داشتتیم. آقای نوذری كه همان تیپ معروف «آقای ملون» و تیپهای دیگری را هم داشتند. آقای شیشهگران، آقای توكل و خود من بودیم، آقای جاویدنیا، آقای بیوك میرزایی، مهران امامیه و همچنین از دوبلورها آقای اكبر منانی، آقای ربیعی، افضلی و حتی جناب آقای منوچهر اسماعیلی بود. زمانی مردم رادیو گوش میدادند و كار خوب نوشته میشد. آقای شیشهگران خوب مینوشتند و همچنین حضور آقای سعید توكل.
به گزارش ایسنا، منوچهر نوذری كار خود در تلویزیون را در برنامهای به نام «هزار برگ، هزار رنگ» كه كاری از گروه كودك و نوجوان شبكه اول بود، آغاز كرد. تهیهكننده این برنامه مهناز میرجهانگیری و كارگردان هنری آن حسین فردرو بود. مرحوم نوذری در اواخر عمرش مدتی هم اجرای برنامه «صندلی داغ» را بر عهده گرفت؛ از آخرین كارهای او هم میتوان به برنامهای رادیویی با عنوان «پنجشنبه شنیدنی» اشاره كرد.
این هنرمند فعالیت خود در عرصهی سینما را در سال 1338 با فیلمهایی مانند «امیر ارسلان نامدار» آغاز كرد و در ادامه در فیلمهای «گوهر شب چراغ»، «خیالاتی»، «كوچه اقاقیا»، «عصای پیر»، «باجناقها»، «چند میگیری گریه كنی» و «تهران ساعت بیست» به ایفای نقش پرداخت.
او از اواسط مهر ماه 84 به دلیل عوارض قلبی، كلیوی و دیابت بین خانه و بیمارستان در رفت و آمد بود. از اویل آذر ماه به دنبال عفونت كلیوی در بخش دیالیز بیمارستان مدرس بستری شد و سپس 16 آذر 84 در سن 69 سالگی درگذشت.