در دوران كرونا بار دیگر به ملت ایران ایمان آوردم

به گزارش خبرنگار مهر، فرزانه منصوری همسر زنده یاد نادر ابراهیمی كه مهمان منصور ضابطیان در برنامه «فرش بنفشه» رادیو ایران شده بود گفت: علی الرغم اینكه 99 شروع شاید ناخوشایندی داشته آرزو می‌كنم امسال خبرهای خوشی داشته باشد كه تلخی‌های سال گذشته را برای همه بشریت جبران كند.
وی كه در قرنطینه به سر می‌برد، افزود: یك ماه و نیم است بچه‌هایم را ندیده ام و فاصله را حفظ می‌كنیم. برای خرید هم ماسك می زنم و برای خریدهای ضروری به مغازه‌های نزدیك خانه می‌روم.
منصوری كه 14 فروردین سالروز تولد همسر فقیدش بود، در پاسخ به اینكه آیا ابراهیمی كه متن‌های عاشقانه بسیاری دارد، در زندگی واقعی هم عاشق پیشه بوده، اظهار كرد: این سوالی است كه خیلی‌ها شاید از سال 68 كه 40 نامه كوتاه منتشر شد از من و نادر می‌پرسیدند.
وی تاكید كرد: درست است كه مردان ایرانی عادت ندارند به صورت زبانی ابراز علاقه كنند. نادر در «40 نامه كوتاه به همسرم» و «یك عاشقانه آرام» خلاف این عمل كرد. ما این دو اثر را كه توجه همه را جلب كرد زندگی كردیم. اینها فقط نوشته‌هایی برای دیگران نبوده است.
منصوری یادآور شد: ما زمانی كه ازدواج كردیم هیچ نسخه از پیش نوشته شده‌ای نداشتیم. نادر درباره «یك عاشقانه آرام» گفته بود كه این كتاب اصول زندگی و دكترین من برای زندگی مشترك است كه البته پس از تجربه یك زندگی مشترك به وجود آمد.
همسر زنده یاد ابراهیمی در پاسخ به ضابطیان كه می‌گفت ردپای شما در تمام این آثار وجود دارد، تاكید كرد: من همیشه گفته ام كه نادر درباره من مبالغه كرده است. خودم می دانم همسری كه در زندگی مشترك به كمال رسیده باشم نبودم اما به معنای زن خوب و تعریف سنتی ایرانی چرا بودم.
منصوری در پاسخ به اینكه تجربه‌های مختلف شغلی ابراهیمی كه در كتاب‌هایی چون «ابوالمشاغل» نیز به آنها اشاره شده پیش از ازدواج بوده یا پس از آن، تصریح كرد: اینها همه بعد از ازدواج بود. زمانی كه ما ازدواج كردیم نادر سه كتاب داشت و زمانی كه او این دنیا را ترك كرد بالغ بر 100 اثر نوشته بود. قبل از ازدواج او یكی دو بار به خاطر مبارزات و حق طلبی اش زندان رفته بود. او اصولاً ظلم ستیز بود و از 13 سالگی وارد كارهای مبارزاتی سیاسی به خاطر عشق به وطن و مردم شده بود.
وی تاكید كرد: با این اعتقادات و آرمانها نادر شغل‌های متفاوتی را تجربه كرد. او هرگز كار دولتی نداشت و به خاطر اینكه هر وقت می‌دید كارفرما دستوری دارد كه با منافع ملی و عقاید او منافات دارد، اگر نمی‌توانست حرفش را به كرسی بنشاند آن كار را ترك می‌كرد و سراغ شغل دیگری می‌رفت. وقتی ازدواج كردیم این كار ساده نبود. اجاره خانه بود، دو بچه داشتیم و فرزند سوممان هم آمد. این موضوع زندگی ما را بهم می‌ریخت ولی ما تحمل می‌كردیم.
منصوری در پاسخ به اینكه كدام یك از این شغل‌ها برای نویسنده‌ای در حد ابراهیمی عجیب‌تر بود، گفت: شما در دو كتاب «ابن مشغله» و «ابوالمشاغل» می‌بینید كه نادر كارگری جاپخانه را كرده در زمانی كه تایپ وجود نداشته و با حروف سربی چاپ می‌كردند. بعد او كارگر تعمیرگاه كمباین و ماشین‌های كشاورزی در تركمن صحرا شده است. بعد می‌بینید كه بعد از ازدواج ما او میرزای یك حجره فرش فروشی در بازار می‌شود و خاطرات بامزه ای از این حسابداری دارد. اینها در تضاد با هم بودند. بعد او استاد دانشگاه است و در حوزه هنری كارگردانی و فیلمنامه نویسی تدریس می‌كند در دانشگاه صداوسیما هم فارسی نویسی. اینها با هم همخوانی نداشتند اما او این تجربه‌ها را كرده است.
وی در پاسخ به ضابطیان كه اشاره می‌كرد همین تجربیات پدیده‌ای به نام نادر ابراهیمی را شكل داده است، افزود: صدالبته. این تجربیات به كار گرفته شده و از آنها استفاده شده است. نادر اینگونه پخته شده است.
در ادامه ضابطیان به مجموعه تلویزیونی «سفرهای دور و دراز هامی و كامی در وطن» كه ابراهیمی ساخته بود اشاره كرد و پیشنهاد داد با پخش قطعه تیتراژ این مجموعه گفتگو به پایان برسد. همچنین به منصوری گفت هركاری كه داشت در خدمت است.
منصوری نیز در پایان گفت: شعر و ملودی این قطعه از نادر است و فریدون شهبازیان این كار را تنظیم كرده است. واقعاً این حرف شما كه اینطور صمیمانه می‌گوئید اگر كاری داشتم انجام می‌دهید، مرا به این فكر می‌اندازد كه در دوران كرونا یك بار دیگر ایمان آوردم ما ملتی هستیم كه هوشمندی تاریخی داریم. در كشور ما مهربانی، فداكاری، از خود گذشتگی‌های بسیاری دیده می‌شود و هركس به اندازه بضاعت خود می‌خواهد گوشه كاری را بگیرد. چه پزشكان و پرستاران والامقام ما چه كسان دیگری كه دستكش رایگان می‌دهند و داوطلبانه از افرادی كه كسی را ندارند پرستاری می‌كنند. واقعاً دست همه ملت را می بوسم و نمی دانم چه صفتی درباره آنها بگویم.
«فرش بنفشه» به تهیه كنندگی زهرا قائدی و محمد اسماعیل پور با اجرای منصور ضابطیان هر روز ساعت 17 از رادیو ایران پخش می‌شود.