ولادت امام محمد باقر (ع)

ولادت امام محمد باقر (ع)

ابوجعفر، محمد بن علی الباقر، مشهور به امام محمد باقر (ع)، امام پنجم شیعیان است. امام محمد باقر (ع) در مدینه دیده به جهان گشود
پدرش ابومحمد علی بن الحسین زین العابدین (امام چهارم شیعه) و مادرش فاطمه بنت حسن بن علی (دختر امام حسن مجتبى (ع) ) است. بنابراین نسبت آن حضرت از طرف مادر به سبط اكبر حضرت امام حسن (ع) و از سوى پدر به امام حسین (ع) می رسید. ایشان در واقعه جانگذار كربلا همراه پدر و در كنار جدش حضرت سیدالشهداء كودكى بود كه به چهارمین بهار زندگیش نزدیك می شد.


القاب امام محمد باقر(ع)

لقب آن حضرت باقر یا باقرالعلوم است، بدین جهت كه : دریاى دانش را شكافت و اسرار علوم را آشكارا ساخت. القاب دیگرى مانند شاكر و صابر و هادى نیز براى آن حضرت ذكر كرده اند كه هر یك بازگوینده صفتى از صفات آن امام بزرگوار بوده است.


دوران امامت امام محمد باقر(ع)

دوران امامت امام محمد باقر (ع) از سال 95 هجرى كه سال درگذشت امام زین العابدین (ع) است آغاز شد و تا سال 114 ه . یعنى مدت 19 سال و چند ماه ادامه داشته است. در دوره امامت امام محمد باقر (ع) و فرزندش امام جعفرصادق (ع) مسائلى مانند انقراض امویان و بر سر كار آمدن عباسیان و پیدا شدن مشاجرات سیاسى و ظهور سرداران و مدعیانى مانند ابوسلمه خلال و ابومسلم خراسانى و دیگران مطرح است ترجمه كتابهاى فلسفى و مجادلات كلامى در این دوره پیش می آید و عده اى از مشایخ صوفیه و زاهدان و قلندران وابسته به دستگاه خلافت پیدا می شوند.


قاضیها و متكلمانى به دلخواه مقامات رسمى و صاحب قدرتان پدید می آیند و فقه و قضاء و عقاید و كلام و اخلاق را - بر طبق مصالح مراكز قدرت خلافت شرح و تفسیر مینماید و تعلیمات قرآنى - به ویژه مسأله امامت و ولایت را كه پس از واقعه عاشورا و حماسه كربلا افكار بسیارى از حق طلبان را به حقانیت آل على (ع) متوجه كرده بود و پرده از چهره زشت ستمكاران اموى و دین به دنیا فروشان برگرفته بود به انحراف می كشاندند و احادیث نبوى را در بوته فراموشى قرار می دادند. بدین جهت امام محمد باقر (ع) و پس از وى امام جعفر صادق (ع) از موقعیت مساعد روزگار سیاسى، براى نشر تعلیمات اصیل اسلامى و معارف حقه بهره جستند و دانشگاه تشیع و علوم اسلامى را پایه ریزى نمودند.


فضائل امام باقر علیه السلام
پیشوایی امام باقر علیه السلام از صدر اسلام روشن و مسلم بود و نص بر امامت آن امام همراه با تعاریف رسول خدا، فراوان به ما رسیده است. از آن امام معجزات و كرامات بسیار و نیز امور غریبه فراوانی در كتب معتبر ثبت شده و جنّ و ملائكه و حتّی جبرئیل خدمت او می‌رسیده‌اند. مكارم اخلاق امام، زبانزد خاص و عام است و علوم و معارف فراوانی از وجود او سرچشمه گرفته، وی همچنین توجه خاصّی به عبادت و ذكر و مناجات داشته است.


زندگینامه امام محمد باقر (ع), سوم صفر میلاد امام محمد باقر(ع), تولد امام محمد باقر(ع)


علم امام باقر علیه السلام
امام باقر علیه السلام چون در اواخر دوران حكومت بنی‌ امیه به‌سر می‌برد، از ضعف قدرت حاكمه استفاده نمود و در نشر معارف اسلامی، تلاش گسترده‌ای كرد و با مخالفین و صاحبان عقاید مختلف، مناظرات مفصّلی داشت و به سؤالات شیعیان و مخالفین پاسخ داد. لذا از آن امام در تمام مسائل فقهی و اجتماعی و حكومتی روایات فراوانی نقل شده است، به‌طوری‌كه تقریباً هیچ كتاب روایی نیست مگر این كه از امام باقر علیه السلام در موارد مختلف روایتی ذكر شده است.

امام باقر علیه السلام با صحابی بزرگ رسول خدا، جابر بن عبدالله انصاری روابط صمیمانه‌ای داشت و برای او احترام خاصی قائل بود. برای آن امام، غیر از جابر، اصحاب و راویان زیادی نام می‌برند كه در بین آنها جابر بن یزید جعفی و محمّد بن مسلم و زراره و حمران، بسیار معروفند. شاعر معروف امام نیز كمیت نام دارد.


حاكمان دوران امامت
امام باقر علیه السلام در زمان حكومت ولید بن عبدالملك به امامت رسیدند كه پس از او سلیمان بن عبدالملك و سپس عمربن عبدالعزیز و سپس یزید بن عبدالملك و پس از او هشام بن عبدالملك، یكی پس از دیگری حاكم مَمالك اسلامی شدند. امام با هر یك از آنها به نحو خاصّی برخورد می‌كرد، ولی متأسّفانه بعضی از بستگان وی، از جمله زید بن حسن بن علی به بدگویی او دست زدند تا سرانجام هشام، امام را مسموم كرد و به شهادت رساند.


امام باقر علیه السلام به فرزند ارجمندش امام صادق علیه السلام وصیت فرمود و به لقاء پرورگار شتافت. آن حضرت دارای سه همسر و هفت فرزند بود.
از امام باقر علیه السلام مواعظ بسیار ارزشمندی به یادگار مانده است كه تمام نسل‌ها تا قیامت از آن بهره‌مند خواهند بود.