پایگاه خبری_تحلیلی موسیقی ما آهنگساز شناخته شده از تجربیاتِ خود و نگاهش به موسیقی گفت
كریستف رضاعی: من تركیب مكانیك سیالات، بازاریابی و روانپزشكی هستم
موسیقی ما- «تركیب مكانیك سیالات و بازاریابی و روانپزشكی می‌شود، كریستف رضاعی!» این را خود آهنگساز و نوازنده‌ی شناخته‌شده در رادیو ایران گفت. او از بسیاری دیگر از خاطراتِ خویش نیز سخن گفت. از اینكه موسیقی او را انتخاب كرده است نه او موسیقی را. رضاعی می‌گوید كه موسیقی همیشه در كنارش بوده است و با وجود آنكه از نوجوانی پیانو می‌نواخته؛ اما «پیتر سلیمانی‌پور» -نوازنده‌ی فقید جاز- او را به دوستانش در ایران معرفی كرده و او وارد دنیای موسیقی می‌شود. اتفاقی كه حرفه‌ی او شده و در این سال‌ها جوایز متعددی را نیز در حوزه‌ی موسیقی فیلم برایش به ارمغان آورده است.
این موسیقی‌دان با ابراز خرسندی از برگزیده شدن آثارش در جشنواره‌های مختلف كشور مانند جشنواره فجر و انجمن منتقدین كه آنها را ویترین صنعت سینمای ایران می‌داند، در مورد كم بودن آلبوم‌های موجود از خود در بازار اینگونه توضیح داد: «سال‌هاست كه می‌خواهم كارهایم را جمع آوری و منتشر كنم؛ اما هنوز فرصت نشده است. البته كارهایم نسبتا آماده هستند. توقف زمانی كه كرونا ایجاد كرده است به من این فرصت را داده كه به كارهای عقب افتاده‌ام برسم و امیدوارم در ماه‌های آینده به ثمر برسد.»
او همچنین درباره‌ی نام‌گذاری قطعاتِ خود گفت: «معمولا این نام‌گذاری وابسته به صحنه خاصی از فیلم است كه موسیقی برای آن آماده شده است و سعی می‌كنم قطعاتی كه می‌نویسم به دیالوگ و ریتم فیلم و حس و حال صحنه كاملاً مرتبط باشد.»
این هنرمند در ادامه درباره ساز تخصصی‌اش توضیح داد: «با اینكه 10 سال پیانو كار كرده‌ام؛ اما ساز تخصصی ندارم و بیش‌تر در زمینه آهنگسازی و تئوری موسیقی و حتی خوانندگی فعالیت داشتم. در فرانسه در گروه‌های كر كوچكی كه تخصصشان موسیقی دوران باروك بود نیز فعالیت داشتم كه اتفاقاً این فعالیت را در ایران با گروه نور ادامه دادم. گروهی در سال 2001 تشكیل دادیم و تا چند سال پیش اجراهایی در خارج از كشور و در خود ایران داشتیم. این گروه متشكل از 10 نوازنده بود كه سه نفر آنها فرانسوی هستند و موسیقی فولكلور ایران مثل موسیقی اقوام كرد را در موازات با موسیقی كهن اروپایی اجرا می‌كرد. شاید تركیب این دو موسیقی كنار هم كمی عجیب به نظر بیاید؛ اما اگر به ریشه‌های آن دقت كنیم موسیقی ایران كه هنوز هم قسمت زیادی از آن شفاهی است و ظرافت آن به ملودی و حال آن لحظه یا بداهه است به موسیقی دوران قرون وسطا تا اوایل رنسانس شباهت دارد كه بر اساس موسیقی دستگاهی، تك ملودی، شعر و كلام ساخته شده است. آلبوم آلبا نتیجه فعالیت همین گروه است كه در سال 2004 در شركت هرمس تولید شد و آلبوم بسیار موفقی بود.
وی در بخش دیگری از صحبت‌های خود به بررسی برخی از آثارش پرداخت. او درباره موسیقی فیلم «در دنیای تو ساعت چند است؟» اینگونه توضیح داد: «شعر این اثر گیلكی و ملودی آن كوبایی است و مربوط به اثر آهنگساز كوبایی اسوالدو فارس است كه با سازهای كوبایی مثل سازهای ضربی و گیتارهای سه سیمی و... در سال 40 میلادی اجرا و ترانه آن در جهان مشهور شد و خواننده‌ها و موزیسین‌های معروف دنیا آن را اجرا كردند. این ترانه از ترانه‌های مورد علاقه كارگردان فیلم صفی یزدانیان عزیز بود و با آن خاطرات زیادی داشت. او دوست داشت كه در كار از آن استفاده شود و من از این بابت بسیار خوشحال شدم. كلمه كیسه كه در متن گیلكی استفاده شده به معنی «كیه» مشابه سازی با لغت كیساس در اسپانیولی به معنی «ممكنه» است. درواقع آقای سرتیپ پور برای بازنویسی این اثر به ریتم كلام توجه كردند تا معنای اثر.»
رضاعی درباره شباهت كلام و موسیقی این اثر به زبان فرانسوی خاطرنشان كرد: «همانگونه كه منطقه گیلان شباهت‌های آب و هوایی زیادی به فرانسه دارد و حتی در عناصری مثل سقف‌های سفالی شباهت ظاهری با بخش‌هایی از فرانسه دارد ممكن است لهجه گیلكی نیز آكسان‌هایی شبیه زبان فرانسوی داشته باشد و برای شنونده نوعی همذات پنداری ایجاد می‌كند. موسیقی این فیلم به مردم بسیار نزدیك و به نوعی عامه پسند و مثلا در موسیقی فیلم «كنعان» در جاهایی به سمت موسیقی سمفونیك نزدیك می‌شود كه ممكن است باعث خاص‌تر شدن و كمتر شدن تعداد مخاطبان آن شود. شاید استقبال زیاد مردم از موسیقی فیلم «در دنیای تو ساعت چند است» معمای موسیقی باشد؛ زیرا زمانی كه ما این كار را اجرا می‌كردیم توقع چنین بازخوردی از مردم نداشتیم.»
برنده جایزه نخست آهنگسازی در انجمن فرهنگی ایتالیا با موضوع «سرود صلح برای هزاره سوم» اذعان كرد: آهنگ «لیلا جان مثل كیسه كیسه» تنظیم یك ملودی است اما پانامایی و ترانه‌ی چشم سیاه تنظیمی از یك فولكلور روسی است و هر سه ملودی توسط كارگردان برای كار انتخاب شد.
او در ادامه درباره ارتباطش با رادیو گفت: «شروع علاقه من به رادیو، زمانی آغاز شد كه هنوز در فرانسه ساكن بودم و در آن زمان شبكه‌های رادیویی آزاد به تازگی رونق پیدا كرده بودند و بلاخص كانال موسیقی كلاسیك فرانسه را بسیار دوست داشتم و همچنان نیز پیگیر آن هستم. جای موسیقی كلاسیك در رادیو ایران بسیار خالی است. پخش رپرتوارهای ضبط شده در قدیم و اجراهای به روز در كشورهای مختلف و همچنین كشف استعداد جدید در عرصه‌های مختلف موسیقی بسیار جذاب است كه جای خالی آن در رادیوهای ایرانی مشهود است.»
برنده تندیس خانه سینما برای بهترین موسیقی متن از هفدهمین دوره جشن بزرگ سینمای ایران برای فیلم «گربه و ماهی» در پایان تاكید كرد: «چیزهای زیادی باعث ماندگاری‌ام در ایران شده است اما مهترین آنها مردم مهربان، شجاع و صبور ایران هستند و ممكن است كارهایی كه من در ایران انجام می‌دهم به لحاظ تكنیكال در اروپا قابل اجرا باشد اما از نظر حسی مطمئن نیستم كه همان بشود.»
برنامه‌ی «پنجشنبه جمعه» رادیو ایرن با اجرای منصور ضابطیان و به تهیه كنندگی زهرا قائدی هر هفته پنجشنبه و جمعه ساعت 22 همزمان با پخش صوتی از رادیو ایران به صورت تصویری نیز از سایت این شبكه رادیویی پخش می‌شود.