رضا ایرانمنش مهمان رادیو ایران شد

به گزارش شبكه رادیویی ایران، رضا ایرانمنش كه از سال های دفاع مقدس یادگاری هایی دارد، در گفتگو با «بهار همدلی» رادیو ایران گفت: من فقط نام جانباز را با خود یدك می كشم، آنهایی كه جانباز واقعی هستند، قابل قدردانی هستند. همدلی در جبهه ها این روزها به خوبی نشان داده می شود. در زمان جنگ اگر همدلی همرزمان نبود، 8 سال كه نه 80 سال دیگر هم به آنچه شایسته كشورمان بود نمی رسیدیم و نگذاشتیم یك وجب از خاك ما دست اجنبی ها بیفتد و دست آنها به نوامیس ما برسد.
وی ادامه داد: گاهی اوقات من ناراحت می شوم چون می گفتند كه جوانان ما را به آنجا می برند و روی میدان مین می فرستادند؛ در صورتی كه این خود یك چالش بود. شبی كه عملیات داشت لو می رفت و زمان نبود كه بچه های تخریب بخواهند میدان مین را معبری بزنند اینجا بود كه یك ایثار و از خودگذشتگی و همدلی اتفاق افتاد.
این هنرمند كشورمان تاكید كرد: عده ای از بچه ها می گفتند ما با پاهای خودمان می رویم و مین ها را منفجر می كنیم. ما چند نفر فدا شویم بهتر از این است كه یك گردان برایش اتفاقی بیفتد. همدلی كه این روزها دیدم، من را به یاد آن روزها انداخت. من در شبكه دوم سیما، پزشك خودم را دیدم كه بیش از 45 روز است كه منزل نرفته است و در بخش كرونای بیمارستان در حال خدمت رسانی است. یادم آمد كه ما در زمان جنگ سرداران بسیاری داشتیم كه تكرار نمی شوند.
وی در پایان عنوان كرد: از گوشه و كنار می شنویم كه مردم می گویند خسته شدیم و در قرنطینه ایم و دیگر بس است. آمدن بیرون هم جان خودمان را به خطر می اندازد و هم باعث می شود كه زنجیره انتقال بیماری ادامه پیدا كند. برخی می گویند زمان سربازی روزهای سختی است اما وقتی می گذرد سال ها بعد می گویند كه یادش بخیر كاش آن روزها برمی گشت. ما می توانیم در منزل راه برویم، كتاب بخوانیم اما بدانیم برخی جانبازان ما كه قطع نخاع گردنی هستند، روی تخت خوابیده اند. كمی دل مان را كنار دل شان بگذاریم و بدانیم آنها چه می كشند شاید با دانستن وضعیت آنها تحمل شرایط برایمان راحت تر شود.