واقعه عاشورا

عاشورا روز دهم ماه محرم است. در این روز امام حسین (ع) و یارانش در واقعه كربلا در جنگ با لشكر یزید به شهادت رسیدند و مسلمانان در آن روز سوگواری می‌كنند.
حسین بن علی(ع) در این روز، با یارانی اندك ولی با ایمان و صلابت و عزتی بزرگ و شكوهمند با سپاه سنگدل و بی‌دین حكومت ستم یزدی به مقابله برخاست و كربلا را به صحنه همیشه زنده عشق خدایی و آزادگی و حریت مبدل ساخت.
عاشورا گرچه یك روز بود، اما دامنه تاثیر آن تا ابدیت كشیده شد و چنان در عمق وجدانها و دلها اثر گذاشته كه همه ساله دهه محرم و بویژه عاشورا، اوج عشق و اخلاص نسبت به معلم حریت و اسوه جهاد و شهادت، حسین بن علی(ع) می گردد و همه، حتی غیر شعیه، در مقابل عظمت روح آن آزادمردان تعظیم می‌كنند.
امام حسین(ع) كه به دعوت اهل كوفه از مكه عازم این شهر بود تا به شیعیان انقلابی بپیوندد و رهبری آنان را به عهده گیرد، پیش از رسیدن به كوفه، در كربلا به محاصره نیروهای ابن زیاد در آمد و چون حاضر نشد ذلت تسلیم و بیعت با حكومت غاصب و ظالم یزیدی را بپذیرد، سپاه كوفه با او جنگیدند.
حسین و یارانش روز عاشورا لب تشنه با رشادتی شگفت تا آخرین نفر جنگیدند و به شهادت رسیدند و بازماندگان این قافله نور، به اسارت نیروهای ظلمت درآمده به كوفه برده شدند. هفتاد و دو تن یاران شهید او، بزرگترین حماسه بشری را آفریدند و یاد خویش را در دل تاریخ و وجدان بشرهای فضیلت خواه، ابدی ساختند.
عاشورا در مقایسه با بسیاری از رخدادهای دیگر، حجم كمی از وقایع را به خود اختصاص داده و آغاز و انجام آن، در برهه ای كوتاه اتفاق افتاده است. اما یكی از حوادثی است كه در طول تاریخ خویش، بیشترین توجه را به خود جلب كرده و علاوه بر نقش گسترده وتاثیر عمیق اجتماعی تاریخی خود، به صورت فرهنگی ویژه با ساختاری منحصر به فرد در آمده است.