سخنان ناصر امانی هشداری جدی به مدیریت شهری است. عدم شفافیت 100 هزار میلیارد تومانی، قرارداد مبهم چین و آمارهای متناقض، مسائلی هستند كه شورا را به واكنش واداشته. شهروندان منتظر پاسخهای روشن و اقدامات عملی هستند تا تهران به شهری با حمل و نقل كارآمد تبدیل شود.
به گزارش روابط عمومی رادیو ایران ناصر امانی، عضو شورای شهر تهران، با انتقاد صریح از عملكرد شهرداری پایتخت، پرده از ابهامات مالی عظیم برداشت. او اعلام كرد كه حدود 100 هزار میلیارد تومان از اعتبارات شهرداری تهران فاقد شفافیت لازم است و قرارداد 2.1 میلیارد یورویی با چین همچنان در هالهای از ابهام قرار دارد. امانی همچنین به آمارهای ضد و نقیض شهرداری درباره تعداد اتوبوسهای پایتخت و وضعیت حمل و نقل عمومی تاخته و تأكید كرد كه با وجود وعدههای پرطمطراق، پیشرفت واقعی در این حوزه ناچیز بوده است.در اظهارات اخیر خود، امانی به صراحت به دوره فعلی شهرداری اشاره كرد و آن را بهترین دوره از نظر تأمین منابع مالی، فروش املاك و سرمایههای شهرتوصیف نمود. او یادآور شد كه 50 درصد بودجه این دوره قرار بود صرف حمل و نقل عمومی شود، اما نتایج عملی آن كجاست؟ در چهار سال این دوره، قرار بود 1800 اتوبوس وارد ناوگان حمل و نقل تهران شود. با 50 درصد بودجه شهرداری، این كار شاقی نیست!این سخنان امانی، كه با لحنی كنایهآمیز بیان شد، نشاندهنده عمق نارضایتی وی از مدیریت شهری است. او حتی با اشاره به عبارت دیدید من نگفتم، دیدید من مشكلی ندارم، به نوعی طعنهای به عملكرد ضعیف زد و تأكید كرد كه واقعیتها خود گویای همه چیز هستند.امانی نقش شورای شهر را برجسته كرد ه و گفته: شورای شهر نه تنها نصف بودجه سالانه را برای حمل و نقل مصوب كرد، بلكه مجوزی بیسابقه در تاریخ بلدیه تهران صادر نمود.این مجوز، قراردادی به ارزش 2 میلیارد و 100 میلیون یورو (معادل حدود 100 هزار میلیارد تومان) برای برقیسازی ناوگان حمل و نقل عمومی بود. وی تأكید كرد ه كه چنین رضایتی در هیچ دورهای سابقه نداشته و این اقدام، استدلال شورا برای نقدهای پیدرپیاش را محكم میكند. ما این اعداد را گفتیم تا بگوییم بر اساس چه استدلالی، فضای شهری را نقد میكنیم.این انتقادات در حالی مطرح میشود كه تهران با بحران حمل و نقل عمومی دست و پنجه نرم میكند. صفهای طولانی مسافران در ایستگاههای اتوبوس، كمبود واگن مترو و آلودگی هوا، مسائلی هستند كه هر روز زندگی میلیونها شهروند را تحت تأثیر قرار میدهد. امانی با اشاره به آمارهای متناقض شهرداری، پرسید: تعداد اتوبوسهای پایتخت چقدر است؟ آمارها یكی را میگویند، واقعیت دیگری!او معتقد است كه با وجود منابع مالی هنگفت، عدم شفافیت مانع از تحقق وعدهها شده است.
درخصوص جزئیات قرارداد چین و ابهامات مالی كفته كه قرارداد 2.1 میلیارد یورویی با چین، یكی از نقاط كانونی انتقاد امانی است. این قرارداد كه قرار بود ناوگان اتوبوسرانی تهران را برقی كند، از زمان امضا تاكنون با ابهامات فراوانی روبرو بوده. امانی اعلام كرد: هنوز جزئیات آن شفاف نیست و این در حالی است كه مجوزهای لازم از سوی شورا صادر شده.او به رقم 100 هزار میلیارد تومانی اشاره كرد كه بخشی از آن مربوط به همین قرارداد است و تأكید نمود كه شهروندان حق دارند بدانند پولشان كجا هزینه میشود.در حوزه فروش املاك و تأمین منابع، امانی دوره فعلی را برتر از گذشته دانست، اما این برتری را به چالش كشید: اگر منابع بیسابقه است، چرا 1800 اتوبوس وارد نشده؟وی به مصوبه شورا برای اختصاص 50 درصد بودجه به حمل و نقل اشاره كرد و گفت این مصوبه، همراه با مجوز جداگانه 2.1 میلیارد یورویی، ابزارهای لازم را در اختیار شهرداری قرار داده است. با این حال، آمارهای رسمی نشان میدهد كه تهران همچنان با كمبود شدید اتوبوس روبرو است و میانگین سن ناوگان بیش از 10 سال است.شورای شهر تهران در این دوره، گامهای مهمی برداشته است. امانی توضیح داد: علاوه بر نصف بودجه سالانه مصوبشده برای حمل و نقل، مجوز قراردادی 2 میلیارد و 100 میلیون یورویی صادر كردیم كه در تاریخ شهرداری تهران بیسابقه است.این رقم، قریب به 100 هزار میلیارد تومان اعتبار است كه میتوانست تحول اساسی در حمل و نقل ایجاد كند. او افزود: ما این را گفتیم چون میخواهیم استدلالمان روشن باشد؛ نقد ما بر پایه واقعیتهاست.این اظهارات امانی، بخشی از تلاشهای شورا برای افزایش شفافیت است. وی به فضای شهری اشاره كرد و گفت كه انتقادات، نه از روی لجبازی، بلكه برای پاسخگویی به شهروندان است. شهروندان تهران شایسته حمل و نقل مدرن و شفاف هستند، نه آمارهای ضدونقیض.
تهران با جمعیتی بیش از 9 میلیون نفر (به علاوه 4 میلیون اكیپ)، نیاز مبرم به تقویت ناوگان حمل و نقل دارد. وعده ورود 1800 اتوبوس در چهار سال، با توجه به بودجه 50 درصدی، منطقی به نظر میرسد، اما واقعیت تلخ است. امانی با لحنی محكم گفت: كار شاقی نیست!او به فروش املاك و سرمایههای شهر اشاره كرد كه در این دوره به اوج رسیده، اما خروجی آن در خیابانها دیده نمیشود.